بیانات در دیدار رئیس‏جمهور، مسئولان و کارگزاران نظام (09/04/1386

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحیم‏ به برادران و خواهران عزیز، کارگزاران دلسوز و زحمتکش در سطوح مختلف و بخشهاى گوناگون دستگاه اجرائى کشور خوشامد عرض میکنیم. و از رئیس جمهور محترم جناب آقاى دکتر احمدى‏نژاد که این جلسه را تدبیر کردند و تشکیل دادند، تشکر میکنیم. این جلسه، اولین جلسه از نوع خود محسوب میشود و ما تا حالا در طول این سالها هیچ جلسه‏اى که در آن مسئولان گوناگون بخشهاى قوه‏ى مجریه در آن شرکت داشته باشند، نداشته‏ایم. البته جلسات مشترک بین قواى سه‏گانه در سطوح محدود، همچنین جلسات گوناگون با وزراى محترم و مسئولان بخشهاى مختلف، جداگانه داشته‏ایم؛ لکن این اجتماع، یک معنا و طعم دیگرى دارد و به نظر من مغتنم است و چقدر خوب است که این تجربه در آینده هم تکرار بشود. اولین مطلبى که به مجموعه‏ى محترم عرض میکنیم، این است که یک فرصت ذى‏قیمتى در اختیار شما قرار گرفته است. به این فرصت براى تقرب به خدا، براى عبادت، براى تکامل نفس، براى انجام وظیفه‏اى که ما را پیش خداى متعال روسفید خواهد کرد و ذخیره‏اى محسوب خواهد شد، نگاه کنید؛ براى آن روزى که انسان با حسرت به زندگى دنیائى خود نگاه میکند و دنبال ذخیره‏اى براى آن روز میگردد؛ روز قیامت. از دو نظر باید این فرصت را حقیقتاً مغتنم بشمرید: یکى از این نظر که امکان خدمت به شما داده شد؛ همه‏ى ما در این جهت شریکیم. ما میتوانستیم طلبه‏اى باشیم در گوشه‏ى یک حوزه‏ى علمیه‏اى و مشغول کار محدودى باشیم؛ میتوانستیم معلمى و آموزگارى باشیم؛ میتوانستیم شاغلى باشیم در یک بخش فرهنگى و غیره با یک ظرفیت و دائره‏ى محدود؛ اما حالا ما - یعنى من و شما - در یک مجموعه‏اى که سرنوشت کشور در دست این مجموعه است، واقع شده‏ایم. این، خیلى فرق میکند با اینکه انسان یک کار مفیدى را در یک گوشه‏اى براى خودش انجام بدهد. سرنوشت یک کشور، سرنوشت یک ملت، بلکه میشود گفت به جهت اهمیتى که این کشور و این ملت دارد، سرنوشت دنیاى اسلام، امروز در دستان این مجموعه‏اى است که اینجا نشسته‏اند؛ یا مجموعه‏ى کارگزاران نظام اسلامى. این را همه‏مان هرجا هستیم، قدر بدانیم. این فرصت، همیشه در دست ما که نمیماند؛ امروز اینجا مشغولیم، فردا یا در این شغل نیستیم یا اصلاً در این دنیا نیستیم. این فرصت مغتنمى است؛ کار بزرگى دارد به وسیله‏ى یکایک اجزاى اجرائى نظام جمهورى اسلامى انجام میگیرد. بنابراین، از این نظر این فرصت را مغتنم بشمرید. جهت دوم این است که امروز خوشبختانه یک وضع استثنائى در طول چندین سال گذشته وجود دارد. از این جهت استثنائى است که شعارهاى اساسى انقلاب به عنوان محور برنامه‏ریزیها و حرکتها و سیاستها اعلام میشود. این هم یک جهت دومى که فرصت خدمت امروز را مهم میکند و فرصت مغتنمى قرار میدهد. شاید بعضیها - حتّى بعضى مخلصین انقلاب، نه بیگانه‏ها و بددلها؛ حتّى نزدیکان - در طول بعضى از سالهاى گذشته تصورشان این بود که شعارهاى اصلى انقلاب؛ سربلندى اسلام، مسئله‏ى عدالت، مسئله‏ى مبارزه با استکبار، تلاش و مجاهدت براى رفع استضعاف از مستضعفان، دیگر روزگارش تمام شده است! بعضى البته جسارت و گستاخى کردند و همینها را نوشتند و گفتند! اشتباه میکردند، معلوم بود؛ میدانستیم اشتباه میکنند. اما این گستاخى، دلها را خراش میداد. امروز به همت ملت ایران، با انتخاب ملت ایران، دولتى سر کار آمده است که شعارهاى اصلى انقلاب، شعارهاى اساسى و اصولىِ اوست. گفتمان مفاهیم انقلاب اسلامى، امروز گفتمان رائج و غالب است؛ این خیلى اهمیت دارد. من البته این را پیش‏بینى میکردم. من شاید حدود هفت سال، هشت سال قبل از این، در جلسه‏ى کارگزاران نظام اسلامى که در همین حسینیه تشکیل شد، دلائلى آوردم بر اینکه دشمنان انقلاب که خیال میکنند میتوانند انقلاب را به فراموشى بسپرند و قربانى کنند و از رویش عبور کنند، اشتباه میکنند؛ گفتم نمیتوانید؛ میدانستیم اشتباه میکنند. بحمداللَّه ملت ایران همت کردند و آنچه که میخواستیم، شد. این هم یک فرصت است. پس مسئولیت کنونىِ شما در یک چنین موقعیتى است که شعارهاى انقلاب، اصول اساسى برنامه‏ریزى در این دولت اعلام میشود؛ این هم خیلى مهم است. پس مسئولیتها را مغتنم بشمرید. من عرض میکنم به آقایان وزرا و مسئولان - مکرر این مطالب گفته شده است، لکن شما برادران و خواهران عزیز را کمتر زیارت کرده‏ایم که رو به رو این مطلب را عرض بکنیم - که توجه داشته باشید که خدمت، با این ارزشى که عرض شد به طور اجمال، خیلى بالاتر از آن است که انسان آن را وسیله‏اى قرار بدهد براى اینکه فلان مقصود مادى یا فلان هدف شخصى خود را برآورده کند. این چند سال - حالا چهار سال، ده سال، کمتر، بیشتر - که ما در این مسئولیتها هستیم، لحظه لحظه‏ى آن را براى تقرب به خدا استفاده کنیم. بعضى هستند که از این فرصتهاى خدمت استفاده میکنند براى پُر کردن جیب خودشان؛ براى، به خیال خودشان، تأمین آینده‏ى خودشان؛ براى آباد کردن زندگى خودشان؛ این خطاست. این همانى است که امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام) مالک اشتر را از آن نهى کرد و فرمود این مسئولیتى که به تو سپرده شده است، طعمه ندان؛ این یک طعمه نیست که بیفتى رویش و بنا کنى «دو بدین چنگ و دو بدان چنگال»، خودت را، شکمت را، زندگى‏ات را بخواهى با این کار رنگین کنى؛ نه، این یک فرصت ارزشمندى است براى اینکه خدمت و کار کنید و براى خودتان ذخیره درست کنید. این، حرف اصلى و حرف اوّلى ماست. بحمداللَّه هم عطش کار و انگیزه‏ى کار در این دولت هست، هم عناصر و نیروى کارآمد و کاردان در این دولت هست. این شرط، حاصل است. آن طرف قضیه هم نیازهاى عظیم کشور هست. بالاخره ما میراث‏برِ دوران طولانى تسلط طواغیت بر این کشور هستیم. روى همه چیزِ ما اثر گذاشته‏اند. روى فرهنگ ما، روى ذهنیات ما، باورهاى ما، روى منابع ما، روى جغرافیاى ما، روى موقعیت بین‏المللى ما، روى ایجاد اختلاف طبقاتى؛ در همه چیز اثر منفى گذاشته‏اند. سالهاى متمادى در این کشور، اساس حکومت بر پرورش دادن اشراف و نخبگان مالى و پولى و یا نخبگان فامیلى بوده است؛ مملکت را مال خودشان و ملک خودشان میدانستند و براى مردم معمولى - یعنى اکثریت قاطع مردم - اصلاً حقى قائل نبودند؛ هم در دوره‏ى قاجاریه این جور بود، هم در دوره‏ى پهلوى این‏جور بود؛ واقعاً هیچ حقى براى مردم قائل نبودند و اگر هم چیزى به زبان مى‏آوردند، به عنوان ظاهرسازى، به عنوان تبلیغات بود؛ لکن کاملاً معلوم میشد که دید آنها نسبت به مردم چیست. ما وارث یک چنین وضعى هستیم. بدیهى است که در کشور مشکلات فراوان و نیازهاى متراکم الى ماشاءاللَّه هست. نمیگویم ما هم از اول انقلاب تا حالا هیچگونه سیاست اشتباهى یا عملکرد غلطى نداشته‏ایم؛ چرا، این هم بوده. اگر این عملکردهاى غلط، این سیاستهاى اشتباه نمیبود، البته امروز قدرى جلوتر بودیم؛ آنها هم کمک کرده است به اینکه نیازها امروز زیاد بشود. پس نتیجه این است که امروز کشور و ملت ما حقیقتاً نیازمند یک تلاش پیگیر، مدبرانه، همه‏جانبه و برنامه‏ریزى شده براى پیشرفت هستند. استعداد پیشرفت هم در این کشور خیلى زیاد است. ما استعداد طبیعى‏مان و استعداد انسانى‏مان خیلى بالاست و احتیاج داریم به ابتکار، به وارد کردن نیروى کار در عرصه‏ى تصمیم‏گیرى و عمل و تلاش؛ استفاده از نیروى کارآمد و قابل و بااخلاص و بردن کشور در مسیر صحیح پیشرفت، که‏ان‏شاءاللَّه پیشرفت مادى و معنوى - هر دو - باشد. ما احتیاج داریم به اقدامات شجاعانه. یکى از چیزهائى که من در مورد این دولت خدا را شکر میگویم، همین است که شجاعت اقدام وجود دارد. با تردید، با تزلزل، با ترس و لرز نمیشود کارهاى بزرگ را انجام داد؛ لازم است با شجاعت وارد شد. البته شجاعت به معناى بیگدار به آب زدن نیست. بررسیها باید انجام بگیرد، فکر صحیح باید بشود، وقتى به نتیجه رسیدیم، بدون تردید و تزلزل بایستى اقدام کنید. «وشاورهم فى الامر فاذا عزمت فتوکّل على اللَّه»؛ مشورتهایت را بکن، بررسیها را بکنید، جوانب را خوب بسنجید، وقتى به نتیجه رسیدید، آن‏وقت به خدا توکل کنید و وارد میدان بشوید. این شجاعت لازم است. البته وارد بعضى از میدانها شدن، مشکلاتى هم ایجاد میکند؛ شکى نیست؛ اما این مشکلات، مثل مشکلات کندن یک چاه عمیق است براى رسیدن به نفت؛ بدون مشکل که نمیشود. این، شبیهِ آن مشکلات است. این مشکلات را همه تحمل میکنند براى اینکه به نفت برسند؛ براى اینکه به آب برسند. معدن را میکاوند، براى اینکه به کان و ماده‏ى ارزشمند کانى برسند. این مشکلات از این قبیل است. حالا همین مسئله‏ى بنزین از جمله‏ى همین کارهاست. این کار شجاعانه‏اى بود؛ خوب شد انجام گرفت. جوانبش را درست ملاحظه کنند و پیش ببرند. من در گزارشها خواندم، گمانم چهل‏هزار میلیارد تومان ما یارانه‏ى انرژى میدهیم! اگر ما بتوانیم این را بتدریج کم کنیم، این مبلغ گزاف و کلان، صرف چه خواهد شد؟ صرف مدرسه، صرف جاده، صرف زندگى مردم، صرف اشتغال، صرف سرمایه‏گذاریهاى گوناگون، به جاى اینکه در راه دود کردن کالائى صرف شود که ما آن را از بیرون وارد کنیم. بعضى ایراد خواهند گرفت. این ایرادها همیشه هست. بعضى از این ایرادها واقعاً از روى دلسوزى هم هست؛ نه اینکه همه مغرضانه باشد. باید به مردم توضیح داد. ایرادى که من به این دولت وارد میکنم، این است که توضیح دادنشان به مردم کم است. این روابط عمومیهاى شما در بخشهاى مختلف باید فعال عمل کنند. روابط عمومى شماست که از رسانه‏ى ملى یا از مطبوعات میتواند استفاده‏ى بهینه بکند؛ یاد بگیرند راه بیان کردن را. گاهى انسان توضیح هم میدهد، بیان هم میکند؛ منتها بى‏فایده! چون نوع بیان، نوع بیانِ اثرگذار و باوربرانگیز نیست؛ حقیقت را درست روشن نمیکند. این یکى از نقصهاست که باید حتماً این نقیصه را جبران کنید. آن کسانى که دلسوزانه انتقاد میکنند، با این تبیین، با این توضیح دلشان آرام میگیرد. بعضى هم البته نه، بعضى از اقدامها را اگر بکنید، میگویند چرا کردید، به این دلائل غلط بود؛ اگر همان اقدام را نکنید، میگویند چرا نکردید، به این دلائل خطا بود! دلیل میشمرند؛ باب تحلیل هم که واسع است؛ هرچه دلشان میخواهد، میگویند! آنها اهمیتى ندارند. حق، خودش را نشان خواهد داد؛ لکن بعضى از انتقادها، بعضى از نگرانیها، بعضى از دغدغه‏هائى که در بعضیها هست، دلسوزانه است؛ باید آنها را بیان کرد و برایشان توضیح داد. در زمینه‏ى سیاست خارجى هم - همان‏طور که آقاى رئیس‏جمهور توضیح دادند - موضع جمهورى اسلامى از اول موضع تهاجمى بود. تبدیل موضع تهاجمى به موضع تدافعى، یک خطاست. و این خطا بعضاً اتفاق افتاده است! چرا موضع تهاجمى؟ یعنى ما با دنیا جنگ داریم؟ نه، معنایش این نیست؛ ما طلبگاریم. ما در قضیه‏ى سیاستهاى استعمارى دنیاى استعمارگر، طلبگاریم؛ در قضیه‏ى تعامل با مسئله‏ى زن در دنیا ما طلبگاریم؛ در مسئله‏ى ایجاد جنگهاى داخلى و تسلیحات گوناگون ما از دنیا طلبگاریم؛ در مسئله‏ى اشاعه‏ى سلاحهاى اتمى و سلاحهاى شیمیائى و میکربى ما از دنیا طلبگاریم؛ در مسئله‏ى خراب کردن اخلاقیات مردم و توسعه‏ى فرهنگ استهجان و لاابالیگرى و اشاعه‏ى شهوت جنسى ما از دنیا طلبگاریم؛ اینها مطالبات یک ملت زنده و بامبناست از دنیاى مسلطى که این کارهاى خلاف را دارد انجام میدهد. من یک وقتى در جائى صحبت میکردم - سئوالاتى مطرح میکردند - یکى از من پرسید شما در مقابل فلان قضیه چه دفاعى دارید؟ من گفتم ما دفاعى نداریم، هجومى داریم. ما در بسیارى از قضایا دفاعى نداریم، هجوم داریم، سئوال داریم، مطالبه داریم در مقابل دنیا. حالا دنیاى استکبار طبیعتش زبان‏درازى است؛ طبیعتش این است که آن جائى هم که حق ندارد، طلبگارى کند. الان شمانگاه کنید و ببینید این سخنرانیهائى که رؤساى‏جمهور بعضى از کشورها مثل رئیس‏جمهور و سران دولت امریکا انجام میدهند، چقدر گستاخانه و حساب‏نشده و غلط است. موضوعات را یا حقیقتاً نمیفهمند یا سعى میکنند موضوعات را تغییر بدهند؛ جور دیگرى وانمود کنند. امروز امریکا در دنیاى اسلام بشدت منفور است؛ اینکه دیگر جاى انکار نیست. این نفرت هم البته دلائلى دارد و بیخود یک دولت و یک رژیم در نظر ملتها منفور نمیشود. در بین فلسطینى‏ها منفور است، علتش روشن است؛ بین لبنانى‏ها منفور است، علتش روشن است؛ بین عراقى‏ها منفور است، علتش روشن است؛ بین ملتهاى گوناگون مسلمانِ دیگر معلوم منفور است، علتش روشن است؛ چون دائم به اسلام، به مسلمین، به ارزشهاى اسلامى اهانت میکنند؛ از اهانت کنندگان به اسلام حمایت میکنند؛ حقوق ملتهاى مسلمان را زیر پا له میکنند. خوب، نتیجه این نفرت چه میشود؟ نتیجه‏اش این میشود که امریکا با همه‏ى لشگرکشى سنگین و پُرهیاهویش در عراق، پا در گِل میماند و شکست میخورد. امروز دیگر ما نیستیم که میگوئیم امریکا در عراق شکست خورد؛ قضاوت همه است؛ قضاوت خود امریکائى‏ها و نخبگان سیاسى امریکا هم همین است. خوب، چرا شکست میخورد؟ چون منفور مردم است؛ چون مردم از او بدشان مى‏آید. نفرت مردم از امریکا موجب میشود که با او همکارى نکنند و هرجا هم میتوانند، ضربه‏اى به او بزنند. امریکایى‏ها مى‏آیند صورت مسئله را عوض میکنند و میگویند ایران در عراق، در مقابل امریکاست. بله، ایران از شما متنفر است؛ در این شکى نیست؛ دولت و ملت ایران از شما متنفرند؛ این روشن است؛ اما قضیه‏ى عراق، قضیه‏ى ملت عراق است. در فلسطین، تیرشان به سنگ میخورد، ناکام میمانند، نقشه‏هایشان خراب میشود، طرفدارانشان مغلوب میشوند، نیروى طرفدار حق فلسطینى غلبه و قدرت پیدا میکند، اینها عصبانى میشوند و میگویند دست ایران اینجا در کار است! ایران آمد در غزه، اسرائیل را محاصره کرد! خوب بیچاره‏ها، چرا واقعیت را ندیده میگیرید؟! چرا به ملت فلسطین اهانت میکنید؟ ما اگر بتوانیم ضربه‏ى سیاسى به امریکا و اسرائیل بزنیم، حتماً میزنیم. اما قضیه غزه و فلسطین، قضیه‏ى مردم فلسطین است. فلسطینى‏ها از امریکا متنفرند؛ با اسرائیل از بن دندان و از اعماق دل دشمنند؛ حق هم دارند، خانه‏شان را تصرف کرده‏اند. این حقیقت را انسان نبیند و بیخود به این در و آن در بزند. در لبنان همین‏جور؛ در افغانستان یک‏جور دیگر؛ در پاکستان یک‏جور دیگر. ببینید این نفهمیدن و به این در و آن در زدن و به جفنگ‏گوئى افتادنِ مسئولان بلندپایه‏ى یک قدرت بزرگ سیاسى و نظامى جهان و نشناختن موضوع، نشانه‏ى این است که در فهمشان و در جهتگیریشان دچار ادبارند؛ مغلوب حقیقى‏اند؛ چون غیر از عرصه‏ى جنگ سیاسى و جنگ نظامى، یک عرصه‏ى دیگرى وجود دارد در جنگ، به نام عرصه‏ى اعتقادى و ایمانى و عرصه‏ى باورها. آنها در باورهاى خودشان مغلوبند. طرف مقابلشان حق دارد، حقیقت را مى‏بیند، باورهاى روشنى دارد؛ اما آنها این باورهاى روشن را ندارند و ناگزیرند عرصه‏ها را مخلوط کنند؛ موضوعات را به هم وصل کنند. شجاعت در قبال مسائل جهانى، مثل مسائل داخلى یک اصل است. بحمداللَّه آدم مى‏بیند که این معنا وجود دارد. البته تأکید میکنم و تکرار میکنم این شجاعت به معناى گز نکرده پاره کردن نیست و نباید باشد؛ بفهمیم چه کار میکنیم، ملتفت باشیم چه اقدامى داریم انجام میدهیم؛ محاسبه‏ى لازم را بکنیم و بعد قدم را محکم برداریم؛ فتوکّل على اللَّه. خداى متعال هم کمک کرده تا امروز، بعد از این هم همیشه کمک خواهد کرد. یک مسئله‏ى دیگرى که به نظر من در خور توجه است و خوب است و قضاوت من در این مورد در معرض نظر دوستان قرار بگیرد، این مسئله‏ى سفرهاى استانى است. سفرهاى استانى بسیار کار خوب و برجسته و لازمى بود و من واقعاً تعجب میکنم که بعضیها چطور کارى را که این‏جور واضح است که خوب است، انکار میکنند و زیر سئوال میبرند. این براى وزرا، براى رئیس‏جمهور، براى عوامل اجرائى و دولت خیلى زحمت دارد و کار بسیار طاقت‏فرسائى است؛ لکن آنچه که محصول این کار میشود، عبارت است از روشن شدن فاصله‏ى بین نگاهِ از دور به حقایق یک کشور و نگاهِ از نزدیک؛ این، خیلى فرق میکند. بنده سالها کار اجرائى کرده‏ام و آشنا هستم. دو جور انسان قضایا را مى‏بیند: گزارشهاى خوبى که براى انسان مى‏آید؛ گزارشهاى کامل به حسب ظاهر که هیچ ایرادى هم ندارد و درست هم هست - گزارشها را انسان میخواند و مباحثه هم میکند - لکن آنچه که محصول این گزارشهاست، با آنچه که محصول نگاهِ از نزدیک است، فاصله‏ى بسیار زیادى دارد. دیدن واقعیت، رفتن به مناطقى که امید این را نداشتند که مسئولان بلندپایه حتّى به یاد آنها بیفتند، کار خیلى بزرگى است و این کار خیلى کار باارزشى است. بعضى از شهرهائى که مسئولان کشور - رئیس‏جمهور و وزرا - به آنجا رفتند، هرگز در طول این مدتها شاید یک مدیرکل را هم ندیده بودند که برود و از آنها احوالى بپرسد؛ سئوالى بکند؛ اما ناگهان مى‏بینند رئیس‏جمهور جلوى آنهاست! این، خیلى کار مهمى است. مبادا این کار مهم را خراب کنید. آنچه انجام گرفت، شروع یک حرکت مبارک بود؛ اما باید این حرکت تا نهایت خط برود، تا آن برکات به طور کامل حاصل بشود. از اینجا به بعد دست مسئولان اجرائى است. اولاً مصوبات این سفرها موبه‏مو اجرا بشود؛ هیچ کوتاهى نشود؛ اما اگر در جائى قابل اجرا نیست - ممکن است گاهى بررسى‏اى براى اقدام به فلان کار در فلان استان یا فلان شهرستان انجام گرفته است، ولى محاسبه‏ى کارشناسى‏اش کامل نبوده و بنا نیست انجام بشود - این را صریح به مردم بگوئید. بگوئید ما تصمیم گرفته بودیم این کار را انجام بدهیم، اما حالا مى‏بینیم به این دلائل نمیشود آن را انجام داد. نگذارید کارها بماند؛ نگذارید امید مردم نسبت به صداقت و پشتکار و توانائى دولت متزلزل بشود. استاندارها، فرماندارها، مدیران بخشهاى گوناگون، مدیران کل و مسئولان ادارات - که خیلى از آنها در اینجا حضور دارید - یکایک کارها را دنبال کنید. البته من اطلاع پیدا کرده‏ام که ایشان شروع کرده‏اند در یک فرصت زمانى اینها را تعقیب کردن؛ خیلى خوب، بسیار کار خوبى است و باید این کار انجام بگیرد. البته این سفرها، برکات جنبىِ فراوان دیگرى هم داشته است. نکته‏ى دیگر این است که خود مسئولان بخشها و استانها هم از این کارها بکنند؛ آنها هم بروند. استاندارها با شهرستانها و با مسئولان بخشهاى مختلف و با مردم ارتباط و تماسشان را حفظ کنند و ادامه بدهند. یک نکته‏ى دیگرى که لازم است عرض بکنم، این است که مسئولان گوناگون دولتى، بخصوص مسئولان سطوح بالا، وقت خودشان را به بگومگوهاى متداول عرصه‏هاى سیاسى و جناحى تلف نکنند، که این یکى از آفتهاست. نه اینکه توضیح ندهند؛ چرا، ما این را تأکید داریم که هر شبهه‏اى ایجاد میشود، مسئولان دولتى آن شبهه را برطرف کنند و توضیح دهند؛ توجیه و تبیین کنند؛ لکن در دام بگو مگوهاى سیاسى و تحرکات گوناگون جناحى نیفتند. این، اینها را از کار باز میدارد؛ پرهیز از این، به نظر ما بسیار لازم است. نکته‏ى دیگر هم این است که مسئله‏ى نیازهاى مادى مردم با نیازهاى معنوى مردم، باید با هم دیده شود؛ یعنى دولت اسلامى فقط به شکم و مسکن و آسایش و آرامش ظاهرى زندگى مردم اکتفا نمیکند؛ به اخلاق آنها، به دین آنها، به صراط مستقیمى که جوانهاى آنها باید بروند، به آموزش و پرورش آنها، به رشد علمى آنها، به رشد دینى و تقوائى آنها هم اهمیت میدهد. این‏جور نیست که ما بگوئیم آن دیگر کار دولت نیست؛ نه، دولت باید بسترهاى لازم را براى سریان و جریان اندیشه‏ى درست و اخلاق فاضله در کشور به وجود بیاورد. این خود در عین اینکه یک کار فرهنگى است، یک کار سیاسى هم هست. امروز یکى از سیاستهاى رائج و متداول در دست و بال شبکه‏ى خطرناک صهیونیستى دنیا و عوامل دولتى‏شان در کشورهاى مختلف این است که جوانها را، بخصوص در کشورهاى اسلامى و بخصوص در کشورهائى که ممکن است در مقابل آنها به عنوان یک رقیب علمى یا رقیب سیاسى قد علم کنند و منافع آنها را به خطر بیندازند، از نگاه جدى به زندگى باز بدارند. آنها میخواهند این جوانها را ضایع کنند؛ آنها براى این کار برنامه‏ریزى کرده‏اند. مقابله‏ى با این برنامه‏ریزى علاوه بر اینکه یک وظیفه است، یک حرکت شجاعانه‏ى سیاسى است؛ لذا بخشهاى مربوط به امور دینى، وزارت ارشاد، کارهاى علمى، بخشهاى وزارت آموزش و پرورش و آموزش عالى و آموزش پزشکى، جزو بخشهاى بسیار حساس در برنامه‏ریزیهاى کلان دولت محسوب میشوند و وظائف بزرگى را بر دوش دارند. همین مسئله‏ى امنیت اخلاقى که این روزها نیروى انتظامى و وزارت کشور دنبالش هستند، بسیار مسئله‏ى مهمى است. بله، جنجال میکنند - مثل همان قضیه‏ى بنزین و مثل خیلى از قضایاى دیگر - ولى به این جنجالها نباید توجه بکنند؛ باید ببینند تکلیف چیست، آن را انجام بدهند. مبارزه‏ى با فساد اقتصادى از جمله‏ى همین کارهاست. در داخل تشکیلات دولتى، اهمیت مبارزه‏ى با فساد اقتصادى بیشتر است از عین همین کار در دستگاه قضائى. دستگاه قضائى مجازات مفسد را بر عهده دارد، دستگاه اجرائى جلوگیرى از بروز فساد را بر عهده دارد؛ این مهمتر است؛ این پیشگیرى است. در پیچ و خم دالانهاى گوناگون اجرائى است - چه در مرحله‏ى برنامه‏ریزى، چه در مرحله‏ى اجرا - که فساد جان میگیرد؛ این میکربهاى فساد به وجود مى‏آیند و رشد میکنند و تکثیر میشوند؛ جلوى اینها را باید گرفت. البته مبارزه‏ى با فساد به صلاح احتیاج دارد؛ اول خودمان باید صالح باشیم؛ اهل فساد نباشیم تا بتوانیم با فساد حقیقتاً مبارزه کنیم. اگر در ما نقطه‏ى ضعفى از باب فسادپذیرى وجود داشته باشد، آن وقت دیگر خاطرجمع نخواهیم بود از اینکه در میدان قدم بگذاریم. لذا مواظب خودمان باشیم. برادران و خواهران عزیز! مواظب خودتان باشید. آدمهاى فاسدى که اسمهایشان را شنیده‏اید یا توصیفشان را مى‏شنوید، اینها از اول که فاسد نبودند؛ یک وقت یک لقمه‏ى چرب و نرمى، دهن شیرین‏کنى - دانسته یا ندانسته - کسى توى دهن اینها گذاشته، به کامشان شیرین آمده، بعد لقمه‏ى بعدى و لقمه‏ى بعدى را خودشان برداشته‏اند و شده‏اند فاسد. خیلى مراقب باشید. این چندسالى که مشغول خدمتید - حالا هر چه هست؛ ده سال است، پانزده سال است، چهار سال است، پنج سال است - خیلى از خودتان مراقبت کنید. تقوا یعنى همین؛ یعنى همین مراقبت. و نکته‏ى دیگرى هم که عرض بکنیم این است که در همه‏ى برنامه‏ریزیها، سند چشم‏انداز در نظر باشد و این را در همه‏ى سطوح ملاحظه کنند. ثبات در برنامه‏ریزى، شرط موفقیت است. اگر ثبات در برنامه‏ریزى و استمرار در جهت درست نباشد - که البته این حرکت در طول راه تصحیح هم خواهد شد، لکن جهتگیرى یکى است و استمرار دارد - سازندگى و پیشرفت کشور به نتیجه نخواهد رسید. بیست سال را در نظر بگیرید. هر سال ما یک برنامه داریم - برنامه‏ى یک‏ساله که با بودجه به مجلس داده میشود - که اگر بنا باشد جهتگیرى منظم نباشد، امکان دارد تناقض در این برنامه‏ها، اصلاً کارهائى را هم که انجام میگیرد، خنثى کند. ما برنامه‏هاى پنج ساله درست کرده‏ایم - در همه‏ى دنیا معمول است - اما اگر برنامه‏ى پنج‏ساله‏ى امروز در جهت مقابل برنامه‏ى پنج‏ساله‏ى دیروز یا در جهت مقابل برنامه‏ى پنج‏ساله‏ى فردا باشد، این کارها همدیگر را از بین خواهد برد و اصلاح هرگز صورت نخواهد گرفت؛ چون فعالیتها همدیگر را خنثى میکنند و نتیجه، ضایع شدن سرمایه‏هاى ملى است. ما براى اینکه این اتفاق نیفتد، برنامه‏ى بلندمدت کلىِ عام را به عنوان سند چشم انداز تهیه کردیم. این، برنامه‏ى کلىِ بیست ساله است. برنامه‏ها زیر این سقف باید شکل بگیرند؛ برنامه‏هاى پنج ساله در این جهت باید حرکت کنند. هر دولتى سر کار مى‏آید، این جهت را حفظ کند؛ آن وقت برنامه‏ها میشوند مکمل هم. البته دولتها همه یک‏جور نیستند؛ بعضیها کند کار میکنند، بعضیها تند کار میکنند، بعضیها همه‏ى نیرویشان را به صحنه مى‏آورند، بعضیها آن جور نیستند، بعضى ممکن است اشتباهات بکنند، بعضى نکنند؛ اینها همه‏اش قابل اصلاح است؛ ولى جهتگیرى باید یکى باشد. بنابراین در همه‏ى برنامه‏ریزیها این را هم ملاحظه کنید. خوشبختانه کشور در حال پیشرفت است. این را هم دوستان ما میدانند، هم دشمنان ما میدانند. بحمداللَّه ما در همه‏ى زمینه‏ها در حال پیشرفتیم؛ هم در زمینه‏ى سازندگى در داخل کشور، هم در زمینه‏ى ترمیم روحیه‏ها. انگیزه‏مندى و تحرک و علاقه‏ى در جوانها، چیز خیلى محسوسى است. جوانهاى ما حقاً و انصافاً در میدانند و داراى انگیزه‏اند و آماده‏ى کارند؛ تشنه‏ى کارند. ما باید نیروهاى آماده و بااستعداد را بشناسیم، اینها را پیدا کنیم و کار مناسبشان را به آنها بدهیم. اگر ما درست مدیریت کنیم، کشور خیلى ظرفیت و استعداد پیشرفت دارد. هر جائى که خوب کار شد، دقیق کار شد، با رعایت اولویت کار شد، با شجاعت کار شد، انسان مى‏بیند کار همین‏جور پیش رفت و رشد پیدا کرد. در زمینه‏ى سیاست خارجى هم همین‏جور است. هم در مسئله‏ى انرژى هسته‏اى، هم در بقیه‏ى مسائل، ما آنچه را که حق است، آنچه را که درست است، آنچه را که مطابق با فهم و مورد تأیید انسانهاى منصف سراسر دنیاست، میگوئیم؛ آن را ما میخواهیم و همان را هم با شجاعت دنبال میکنیم. جنجالها هم اثرى نخواهد گذاشت؛ از هیچ طرف اثرى نمیگذارد؛ نه ما را تند میکند، نه ما را کند میکند. ما همانى که پیش خودمان و خدا صحیح است و حجت داریم، انجام میدهیم. آنى که احساس میکنیم تکلیف ماست، او را انجام میدهیم. ملت ایران نشان دادند که با استقامتند، با قدرتند، وفادارند، در صحنه‏اند، صادقند. ما اگر درست حرکت کنیم، ملت با ما همراه هستند. از خداوند متعال توفیق میخواهیم ما را هدایت کند؛ دست ما را بگیرد؛ به همه‏ى شما برادران و خواهران عزیز توفیق عنایت کند؛ رئیس‏جمهور محترم، اعضاى هیئت دولت و مسئولان بلندپایه‏ى دستگاههاى گوناگون اجرائى را ان‏شاءاللَّه مشمول تفضلات و هدایتهاى خود بکند و یکایک کارگزاران اجرائى دولت را - برادران و خواهران و مسئولان بخشهاى مختلف - مشمول دستگیرى و توفیق و لطف خود قرار بدهد و ان‏شاءاللَّه دعاى حضرت بقیةاللَّه (ارواحنافداه) شامل حال همه‏ى شما باشد. والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته

دیدار رئیس، مسئولان و جمعی از قضات و کارکنان دستگاه قضایی

دیدار رئیس، مسئولان و جمعی از قضات و کارکنان دستگاه قضایی(1386/04/07)

---

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی امروز در دیدار رئیس، مسئولان و جمعی از قضات و کارکنان دستگاه قضایی، کارآیی و کارآمدی قوه قضاییه را در دستیابی نظام اسلامی به اهداف خود، بسیار مهم ارزیابی و تأکید کردند: یکی از مهم¬ترین وظایف دستگاه قضایی استقرار امنیت در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، اخلاقی و حیثیتی، و برخورد قاطع، بی ملاحظه و عبرت آموز با متجاوزان به قانون است.

در این دیدار که در سالروز شهادت آیت الله بهشتی و هفتاد و دو تن از یاران صدیق انقلاب برگزار شد و خانواده های شهدای هفتم تیر نیز حضور داشتند رهبر انقلاب اسلامی، اجرای عدالت، احقاق حق، قانونگرایی، ایستادگی در مقابل زورگویان و فرصت طلبان، و ایجاد احساس آرامش و امنیت در جامعه را از وظایف قوه قضاییه برشمردند و افزودند: لازمه امنیت اقتصادی برخورد جدی با مفسدان اقتصادی است و این تصور که برخورد با مفسدان اقتصادی موجب ناامنی اقتصادی می شود، صحیح نیست.

ایشان در همین خصوص خاطرنشان کردند: برخورد با معدود مفسدان اقتصادی زمینه ساز فعالیت اقتصادی همراه با امنیت فعالان اقتصادی سالم که اکثریت جامعه هستند، خواهد شد.

حضرت آیت الله خامنه ای امنیت حیثیتی در کنار امنیت اخلاقی و فرهنگی را مهم دانستند و تأکید کردند: نباید حیثیت و آبروی افراد در جامعه، بازیچه قرار گیرد و بدون دلیل، افراد مورد سؤال قرار گیرند و درباره آنها شایعه سازی و به آنها تهمت زده شود زیرا این برخلاف شرع و احکام اسلامی است.

رهبر انقلاب اسلامی ضمن قدردانی از زحمات و تلاشهای رئیس، مسئولان و کارکنان قوه قضاییه افزودند: اگر مردم، قوه قضاییه را به عنوان ملجأ و پناهگاه خود احساس کنند و چنین نگاه امیدوارانه ای به آن داشته باشند، می توان گفت قوه قضاییه به اهداف خود رسیده و موفق بوده است، اما اگر چنین نگاهی وجود نداشته باشد، باید تلاش بیشتری انجام شود.

ایشان با تأکید بر اینکه باید همواره به خروجی و نتیجه کارها توجه شود، خاطرنشان کردند: ممکن است از نظر کمی کارهای بسیاری انجام شود اما مهم، محصول کارها و رضایتمندی مردم از فعالیتهاست که باید معیار بررسی عملکرد قرار گیرد.

حضرت آیت الله خامنه ای، برخورد قاطع با متخلفان به ویژه در داخل دستگاه قضایی را مایه دلگرمی مردم دانستند و افزودند: نظارت جدی بر عملکرد مجموعه دستگاه قضایی، استفاده از فناوریهای نوین، و برنامه ریزی و نظام مند عمل کردن، زمینه ایجاد اطمینان در مردم را بیش از پیش فراهم خواهد کرد.

رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه نباید تحرک، انگیزه و فعالیت مسئولان دستگاه قضایی در دو سال باقیمانده از این دوره با سالهای اول تفاوتی داشته باشد، هماهنگی کنونی قوای سه گانه را فرصت بسیار ارزشمندی دانستند و افزودند: هریک از سه قوه باید در کنار قوای دیگر، با قاطعیت و در عین حال با همدلی و همکاری، وظایف خود را انجام دهند.

ایشان همچنین مسئولان دستگاه قضایی را به حداکثر استفاده از شرایط کنونی به منظور ارائه یک نمونه ملموس از دستگاه قضای اسلامی توصیه کردند.

حضرت آیت الله خامنه ای در بخش دیگری از سخنان خود با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای هفتم تیر، به ویژه آیت الله شهید بهشتی، جرم ا ین شهدا را کارآمدی و نخبگی دانستند و افزودند: حادثه هفتم تیر، حادثه¬ای مهم و تاریخ ساز است زیرا از یک طرف نشان دهنده چهره جنایت پیشه و خبیث دشمنان انقلاب اسلامی و از طرف دیگر حاکی از استحکام پایه های نظام اسلامی است.

در این دیدار آیت الله هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضاییه ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای هفتم تیر، از شهید آیت الله بهشتی به عنوان معمار دستگاه قضایی نظام اسلامی یاد کرد و در گزارشی از فعالیتهای قوه قضاییه گفت: احیای نهادهای شبه قضایی همچون نهاد صلح و سازش، احیای نظام دادسرایی، احیای نهادهای نظارتی فعال، گسترش واحدهای معاضدت و مشاوره ای، اعمال سیاست¬های حبس زدایی، کاهش اطاله دادرسی و شفاف سازی فرایند دادرسی، اجرای طرح جامع مکانیزه کردن، اصلاح اهم مقررات و قوانین قضایی در قالب 30 لایحه و احیای فرهنگ برنامه ریزی و علمی نگری در مدیریت¬ها از مهم¬ترین دستاوردهای اجرای برنامه دوم قوه قضاییه است.

رئیس قوه قضاییه همچنین با اشاره به ایجاد تشکیلات مشترک قضایی – اجرایی، افزود: شوراهای حفظ حقوق بیت المال و مبارزه با زمین خواری، ستاد مبارزه با جرایم اخلاقی و اجتماعی، ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، دفاتر حمایت از حقوق زنان و کودکان، دفاتر حمایت از حقوق شهروندی، ستاد حقوق بشر اسلامی و ستاد اجرایی اصل 44 از جمله زیر مجموعه های این تشکیلات هستند.

تسلیت

با عرض تسلیت

 به امام زمان (ع) وبه مقام معظم رهبری

و جامعه روحانیت وتمام مسلمانان وتمام شیعیان جهان

 به مناسبت در گذشت حضرت ایت الله حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی .